سحر خیز و جام می برگیر که روزگار کوتاه است
نشاط و طرب را بر دل مخون که عمر پر از تاب است
دمی ز کام دل بگیر و به دوران طرب ببین
که مدت عمر، عمری نیست و روزگار شتاب است
چو باد صبا بگذرد، زمان صبا نماند
بچین که فردا نباشد و هر نفس طلب شتاب است
هنگامی که رفتم،
کسی اشک نریخت،
هیچ کس جز من،
درد را احساس نکرد.
آنها ادامه دادند به زندگی،
بدون حضور من،
گویی من بودن یا نبودنم،
هیچ تفاوتی نداشت.
شاید آنها مرا فراموش کرده بودند،
یا اینکه هرگز مرا نشناخته بودند،
در هر صورت،
رفتن من آنها را تکان نداد.
در آسمان پر ستاره شب
ماهی می درخشد چون المپ طلایی
پرتو نقره ای اش بر زمین می تابد
دل را به طراوت و آرامش فرو می برد
نسیم ملایمی می وزد و می لرزاند
شاخه های درختان را به آرامی
گل های معطر در باغچه خود
رقص نرمی را به نمایش می گذارند
این مناظر زیبا چون رویای زیبایی
آدمی را به شگفتی و شادی فرو می برد
زیبایی چیست؟ عشق یا روح پاک
که جان را تسخیر کرده تا به عمق خاک
نگاه تو چون تابش خورشید در شب
روشن کننده دل تاریک و کور هر کس
صدای تو، آواز بلبل در بهار
که آرام دل را به تسکین می آورد
دستان نرم تو چون گل های معطر
مرهمی بر زخم های رنج و درد من
تو جان من هستی، روح پاک و ملکوتی
که تمام هستی من را در خود پنهان کرده ای
از دور دیدمت و دل من شکست
از نگاه تو بی قرار و نشست
چشمانت همچو دریای بی کران
دل مرا برد به دنیای بی پایان
آن لبخند زیبا بر لبانت
مرا برد به سوی آسمانت
آن موهای مشکی و چشمان درخشانت
با هم آمیخته شده و دلبرانه
هر بار که نگاهت را می بینم
دنیا در نظرم زیباتر می شود
هر بار که لبخندت را می بینم
دلم به تپش می افتد
آرزویم این است که همیشه
در کنار تو باشم و از تو جدا نشوم
تو جانم را گرفته ای و دلم را نگه داشته ای
تو همه هستی و نیستی من هستی
سپیده دم چو برآرد سر از شب پرده به در
نسیم صبحگاهان بر درختان می وزد
چو مرغان الله فام آواز خوشی سر دهند
سرود صبح نوروزی بر جهان می پراکند
هوای تازه و خنک، دل همه را می طلبد
به سوی باغ و چمن، هر کسی پا می نهد
بیا که امروز صبح آسمان پر از نور است
بیا که امروز صبح دنیا از نشاط سرشار است
بیا که امروز صبح فرصت تازه ای است
بیا که امروز صبح روزی نو و بهار است
صبح، چون طلعت آفتاب از پشت کوه سر برمیآورد، دنیا را در نور و رنگ غرق میکند. نسیم ملایم و خنکی میوزد و شکوفههای درختان را به رقص درمیآورد. پرندگان با آواز خوش خود، آغاز روز را جشن میگیرند. همه چیز تازه و پر از نشاط است. آرامش و سکوت حاکم است و گویی طبیعت در حال تجدید حیات است. این لحظات جادویی، آغازی است برای روزی که با آرزوها و امیدها آغاز میشود. هر روز، شروعی است تازه و فرصتی دیگر برای آنکه به آرزوها و آمالمان جامه عمل بپوشانیم. بیایید با شادی و نشاط این لحظات زیبا را گرامی بداریم و روزی سرشار از موفقیت و خوشبختی را آغاز کنیم.
زندگی همچون یک باغ پر از گل است،
گاهی پر از رنگ و بوی خوش،
گاهی پر از خار و دردی عمیق.
اما هر چه که هست، هر لحظه ارزشمند است،
زیرا هر لحظه هدیه ای است از آسمان،
هدیه ای که باید قدر آن را دانست.
هر روز بکوش تا بهترین خود را به دنیا نشان دهی،
هر روز بکوش تا لبخندی را به لب آورده و قلبی را شاد کنی.
زندگی کوتاه است، پس آن را پر از لحظات شیرین و به خاطرماندنی بساز.
لحظات را قدر بدان و از هر روز لذت ببر،
زیرا هر لحظه هدیه ای ارزشمند است.
در آغوش تو دنیا زیباتر است،
هر لحظه که با تو هستم، گویا بهشت است.
تو هستی که روزهایم را روشن می‌کنی،
تو هستی که به قلبم آرامش می‌بخشی.
در حریم جمال تو که چو سیمرغم
مجمع اسرار غیب تو که چو سیمرغم
گر بدانی که در کویت چه میکشم تو
آشنای دل و جان تو که چو سیمرغم
عشق را پروای آن نیست که ببازد تو
در کف جان داشتن تو که چو سیمرغم
گر به کام من نرسی ز عشق چون گیرم تو
مست و شیدای لقای تو که چو سیمرغم
حافظ از آن کز تو دور است بگریزد تو
در کنار وصل و دیدار تو که چو سیمرغم