هنگامی که رفتم،
کسی اشک نریخت،
هیچ کس جز من،
درد را احساس نکرد.

آنها ادامه دادند به زندگی،
بدون حضور من،
گویی من بودن یا نبودنم،
هیچ تفاوتی نداشت.

شاید آنها مرا فراموش کرده بودند،
یا اینکه هرگز مرا نشناخته بودند،
در هر صورت،
رفتن من آنها را تکان نداد.

اما من،
هنوز هم به آنها فکر می‌کنم،
به روزهایی که با هم بودیم،
و به خاطرات شیرین گذشته