اگر دامن کشی روی چمن صبا بدمد

اگر دامن کشی روی چمن، صبا بدمد
تو را چون لاله رخسار گلستان بدهد
چو بنشینی به باغ و چو کنی نظر بدان
به هر سو که نگاه کنی، خرامان بدهد
بپرسی از گل و سنبل و ریحان و یاسمن
که از کیست این رخ و آن لب خندان بدهد
بگویند: این همه کار آن چشم سحرکار است
که با هر نظری دل به تو پریشان بدهد
همه خوبان جهان را در آن چشم نهفته است
ز هر سو هر کسی را که طلبد آن بدهد