ای دل در نهان سروری داری

ای دل، در نهان سروری داری
بر جان چیره و بر دل پیشوا

تو را هر نفسی مست میشود
هر آنکس که به سویت کشیده رو

چشمی همسایه میشود هر سو
دل آسوده همان جا که دیده تو

کز آن جذبه که در تو نهان است
هر آنکس که دمی در تو ماند، کیست

اگر گردونه دل را به دست آری
ملک دل شوی و ملک جهان

به هر گوشه که چشمم فگنم
چو آیینه به رخسارت آرم

حقیقت را بجویی چو ماهی
که در نور تو پوشیده شد

این اشکهای من بر لب آید
به پاسخگویی بگشا لب خود