در این روزگار دل من تیره است

در این روزگار دل من تیره است
آکنده از غم و اندوه بی نهایت
به امید خود چنگ انداختهام
تا به آرامش و نور دست یابم

این روزگار چه بر سرم آورده
دل مرا به سوی درد کشانده
آرزوهایم همه خاموش گشته
امیدهایم به یأس مبدل شده

ای زمان! از این ظلم و ستم بگذر
بگذار دل من هم شکوفا گردد
آرامش و لذت را به من بازگردان
شادی را دوباره بر دلم بنشان

همچنان روز به روز گذر میکند
آسمان هنوز ابر آلوده است
غم و اندوه همچنان بر جانم سنگینی میکند
رها شدن از این بار کی ممکن خواهد شد

ای دل! راه رهایی را در پیش گیر
غم و اندوه را از خود دور ساز
شمع امید را در دل خود برافروز
تا نور بخش این تاریکی باشی