در باغ گل، بوی عطر گل و سبزه
آواز پرندگان خوش طنین است
آسمان آبی و ابرهای سفید
آرامش جان، طراوت آفرین است

نسیم ملایم بر شاخه ها وزیدن
شکوفه ها بر سر شاخه ها نشستن
جویبار خرامان، نغمه‌اش پیداست
چشمه ز صخره ها آب روان است

در این فضای دل‌انگیز و خرّم
جان آدمی آرام و شاد و سرخوش
دل را به شادی و لذت فرومی‌برد
روح را سیراب می‌کند و خاموش