در قلب من، جای داری
چون گُل سرخی در بهار

آرامش و شوری داری
چون آب‌های زلال و پُر نثار

در آتش عشق می‌سوزی
و باز هم زیبا می‌شوی

دل‌های شکسته را می‌آرایی
و در آن زندگی می‌بخشی

تو گنجینه‌ای بی‌پایان
از عشق و محبت و جان

هر لحظه که به تو می‌نگرم
چون سحری زیبا می‌شوم

ای قلب من، ای عزیز من
تو راز هستی و آفرینشی

هر آنچه که در تو می‌گذرد
بر جان و دلم اثر می‌گذارد

تو آینه‌ای از احساسات
که در درونت جای داری