دل افسرده و اندوهگین من امروز روزی است که بر من سنگینی می‌کند

دل افسرده و اندوهگین من

امروز روزی است که بر من سنگینی می‌کند،
حالی و حسی که بر دل من سایه افکنده است
گویی که بر بال و پر شادی و نشاط من سنگینی می‌نماید
و مرا از پرکشیدن به آسمان شادی و آرامش باز می‌دارد.

دل پژمرده و افسرده من،
چه بر سر تو آمده که همچون ابری تیره و غبارآلود،
بر روی قلب من نقش بسته ای؟
آیا آفتاب شادی و سرور در این روزهای تیره و تار،
بر تو تابیدن نخواهد کرد؟
آیا بهار امید و آرزو،
شکوفه‌های شادی را بر شاخه‌های دل تو نخواهد نشاند؟

دل افسرده من، بگشا بر روی این ابرهای تیره،
تا بانوی خورشید امید،
پرتوهای درخشان خود را بر تو بتاباند
و دل پژمرده و افسرده ات را شاداب و سرزنده گرداند.

آری، بگذار تا نسیم مهربانی و محبت،
آرامش و شادی را بر بال و پر تو وزانده
و تو را از این حال و هوای غمگین و اندوهناک
به سوی افق روشن و امیدبخش رهنمون سازد